Langdurig gebruik van slaappillen en kalmeringsmiddelen heeft geleid tot ernstige problemen met afhankelijkheid en ontwenning. Dit geldt met name voor benzodiazepinen, een subgroep van medicijnen die ook vaak worden gebruikt voor de behandeling van angst en slapeloosheid. De werkzaamheid op korte termijn, vooral na chronisch gebruik, gaat gepaard met ernstige fysieke en psychologische effecten.
Een van de typische gespreksonderwerpen is ontwenningsverschijnselen lorazepam, of ontwenningsverschijnselen bij het stoppen met lorazepam, een kortwerkende benzodiazepine. Begrijpen wat ze zijn, hoe lang ze duren en hoe ze van persoon tot persoon verschillen, is essentieel voor elke patiënt die aan het afbouwen of herstellen is.
Welk effect hebben slaapmiddelen op het lichaam?
Moderne slaapmiddelen, zoals benzodiazepinen en nieuwere medicijnen, zoals slaapmiddelen zonder benzodiazepinen, werken door neurotransmitters zoals GABA te veranderen en de hersenactiviteit te verminderen. Dit ontspant de hersenen en zorgt ervoor dat je in slaap valt.
Het resultaat is een fysiologische aanpassing die tolerantie wordt genoemd. Naarmate de dosis wordt verhoogd of de sterkte afgevlakt, kunnen mensen minder snel spontaan in slaap vallen zonder hulp. Abrupt stoppen met dergelijke medicijnen na langdurig gebruik kan een rebound effect veroorzaken, waarbij symptomen van slapeloosheid, prikkelbaarheid en rusteloosheid gedurende korte tijd toenemen.
Wat u kunt verwachten bij het stoppen met lorazepam
Benzodiazepine Ontwenning van medicijnen zoals lorazepam is allesbehalve consistent. De gebruiksduur, de dosering en de fysiologie van de gebruiker spelen hierbij een rol. Veelvoorkomend lorazepam ontwenningsverschijnselen erbij betrekken:
- Angst en stemmingsstoornissen
- Spierkrampen of tremoren
- Slaapverstoring
- Moeilijkheden met concentreren
- Gastro-intestinale misvormingen
Deze symptomen treden meestal op tussen 24 en 72 uur na dosisverlaging of stopzetting en kunnen enkele dagen tot weken aanhouden. Andere mensen kunnen bijna permanente stopvaginensfeltering ontwikkelen, zoals cognitieve stoornissen, en overgevoeligheid voor bepaalde prikkels.
Meestal is langzame afbouw van de dosering in te stellen in plaats van plotseling te stoppen om de ernst van de symptomen te verminderen en het centrale zenuwstelsel de tijd te geven zijn aanpassingen voor te bereiden. Hoewel bijna altijd fysieke symptomen te merken zijn, mogen de geestelijke ontwenningsverschijnselen als rebound angst niet worden genegeerd.
De rol en gevaren van slaappillen
Hoewel slaapmiddelen een snelle oplossing bieden voor chronische slapeloosheid en slaapverstoringen veroorzaakt door stress, is het gebruik ervan op de lange termijn met de nodige voorzichtigheid te benaderen. De voordelen – zoals een langere inslaaptijd en minder vaak wakker worden ’s nachts – moeten worden afgewogen tegen het risico op afhankelijkheid, gewenning en gecompliceerde ontwenning.
Het is ook essentieel om onderscheid te maken tussen fysieke afhankelijkheid en verslaving. Afhankelijkheid is een fysiologische aandoening, terwijl verslaving dwangmatig gebruik is ondanks de schade die het veroorzaakt. De meeste therapeutische gebruikers van slaapmiddelen worden afhankelijk van de gedragsmatige component van verslaving.
Opties zoals cognitieve gedragstherapie, verbetering van de slaaphygiëne en niet-verslavende voeding vormen nu een steeds completer onderdeel van slaapzorgmetoden.
Conclusie
Ontwenning van kalmerende en hypnotische middelen, vooral ontwenningsverschijnselen lorazepam, is een medisch probleem dat moet worden aangepakt, voorbereid en afgebouwd. Patiënten die stoppen met de behandeling slaapmiddelen moeten vooraf gewaarschuwd worden over wat ze kunnen verwachten, de betrokken fysiologische processen en gezondere methoden voor symptoombestrijding. Voor mensen die op zoek zijn naar veilige toegang tot goed gedocumenteerde slaaphulpmiddelen en ondersteunende hulpmiddelen, biedt Regiodokter.com een informatieve en veilige bron met de nadruk op veiligheid, duidelijkheid en discretie.
